In the bush!

Het zonnetje kwam nog maar net tussen de heuvels door en toen konden we niet meer blijven liggen...alles zag er zo mooi uit in de vroege ochtend. Christien had juist óns tafeHetltje buiten gezet om daar te kunnen ontbijten ( just to try, maybe it's too cold....nou, wij blij dat we niet binnen hoefden te zitten☺). Vandaag stond de panormaroute op het progrmma. De Chestnutlodge ligt helemaal buiten het dorpje Hazyview, maar is omgeven met hekken en prikkeldraad. Zal vast niet voor niks zijn..
We kwamen al snel een buffel tegen op de weg...en even later huppelden er een paar aapjes voorbij..wow, ons eerste wild gespot! Veel palmomen die geteeld worden voor de olie.
Bij het tanken maakt Nico meteen weer nieuwe vrienden ...zo'n 6 man stuift op onze auto af om ramen te poetsen etc. Robben en het WK van 2010 is een favoriet gespreksonderwerp en lachen dat ze doen. We rijden naar Gods window. Als je al veel in de bergen bent geweest was dit uitzichtpunt niet specta. De omgeving eromheen wel..het rain forest. Bij het parkeerterrein zitten tientallen verkopers met hun waar (houtsnijwerk, schildertijtjes, sieraden)..en allemaal hetzelfde. Zit je daar de hele dag te wachten tot een toerist toe hapt en daadwerkelijk iets koopt. Een eindje verder stappen we uit bjj de Bourkes Luck potholes. In slijpingen v h water door erosie in een kloof. Prachtig. Hebben we weer zo'n klimgeit onder ons die liever even buiten de paadjes wil ...Op een heuvel ontdekken Romy en Stijn een aap die uit een vuilnisbak aan het eten is. Later zien we nog me aapjes én kleintjes erbij. Karien erop af met de camera natuurlijk...het is haar favoriete dier, dus zo blij als een kind! Laatste stop bij de Three Rondavels, bergen in de vorm van afrikaanse hutjes, die zo genoemd worden. Daar stopte net toevallig ook net een bus Nederlanders met fototoestellen....hmmm. Het laatste deel van de route was de mooiste.... de bergen naast ons en aan de andere kant het vlakke land. Prima weg weer. Dan sta je ineens voor een hek met twee beveiligers en ga je een privé reservaat binnen. Oeps, van asfalt naar zandweggetje..en dat nog 11 km. Dat was hobbbelen en schudden. Nog een toegangspoort...en dan rij je echt de bush in. Stijn dacht dat hij hier de enige mens was..."als ik nog es moet vluchten voor politie ofzo..dan vlucht ik hierheen. Geen mens die je vindt". Zo hobbelen we nogmeven vrolijk door en ineens doemt er op 10 mtr afstand een giraffe op, ja, een echte! Nico in zijn achteruit, dat beestje scheen zich nergens om te vekommeren en at rustig verder. Een stukje verder een Gudu op het pad. Okee dus... we zijn er echt! Bij de Lion tree top lodge komt West, de eigenaar die we al gezien hadden op facebook, ons begroeten. Over een vlondertje al onze bagage naar de lodges gebracht. De naam zegt precies wat het is: een boomhuttent, maar wel een luxe versie. Alles erp en eraan, een douche binnen én eentje buiten . Kan zomaar een giraffe over het randje mee kijken ! Als je opmhet toilet zit kijk je zo naar buiten de bossen in. Bryan (tweede eigenaar) demonstreerde hoe de elektrische deken werkte. Huh? Die hebben we hier toch niet nodig..maar in feite slaap je buiten, met een tentdoekje om je heen. We werden uitgenodigd om bij het kampvuur te komen eten, Tafeltjes, opgesteld in een kring, keurig gedekt. Eerst bij de bar een glas bier en wijn (bijna tot aan het randje, dat is hier de maat !). Lilly kwam even vertellen wat ze voor dinner had gemaakt, dat klonk heerlijk! Er schuift nog een vlaamse familie aan met 3 kids en een zuid-afrikaan met zijn vriendin. Wat er op ons bordje kwam ? Onder andere rosbief van de braai, zelfs Stijn heeft voor zijn doen zitten smullen. De ene mop na de andere volgde en West blijkt ook een levendige verteller te zijn. We schoven wat dichter bij het vuur en er werden dekentjes uitgedeeld. Gezellig hoor en de maan stond bijna loodrecht boven ons. Het andere deel wat wij zien in Nederland. Omdat we weer vroeg uit de veren moesten op tijd ons bed in...jaja, opgewarmd door de elektrische deken en lekker dat dat was. Het idee om hier te kunnen slapen tussen al die geluiden...West heeft hier twee witte leeuwinnen zitten, die hij zelf van kleins af aan heeft opgevoed. Ze zijn heel zeldzaam. In heel zuidafrika zijn er maar 20. Zij vonden het leuk om 's avonds eens even te laten horen wat ze konden. Wat een gebrul. Maar vannacht was het wonderwel stil, op wat geristel onder het huisje na. Dan lig je toch te denken wat loopt daar nu rond..dus helemaal lekker geslapen heb ik niet..
Op naar morgen..om 07.00u paraat staan om met West zijn leeuwen te gaan lopen. Spannend.