Laatste dag...flying back home

Inmiddels alweer een dag thuis. Na weken berichten te ontvangen dat het hier zo ontzettend warm en droog is, viel het met 21 graden vanmiddag hartstikke mee. Prima weer om wasjes te drogen en ik had er heel wat.

De laatste dag. Dat is wakker worden met wat weemoed. Want het is voorbij. En het is niet dat je zegt: goh, volgend jaarvgaan we weer. Maar dat ik hier nog eens naar toe wil, dat is zeker. Ik heb een mooi plaatje op fb gezet met de volgende tekst: I'm not born in Africa, but Africa is born in me. In us.... de mensen, the African way of life, de prachtige zonsop- en ondergangen, de afwisselende natuur, het heerlijke eten en het zien van mijn lievelingsdieren: heel veel aapjes (baboons, Bobbejanen, blauwapen,Bavianen). Z-A heeft een plekje in ons hart gekregen.
Maar het is ook fijn om na al die weken weer terug naar huis te gaan, en gewoon weer lekker petaten te koken en in ons eigen bed te slapen. Stijn wil naar zijn vrienden en Romy mag weer naar de Hema.

In de supermarkt nog wat lekkere dingen voor onderweg ingeslagen. Nog een paar opties voor deze dag, nu het kanoën definitief niet doorging. Romy had de man gebeld van Walkerbay adeventure en die dacht dat er best wat wind kwam, wat niet gunstig is. We moesten er nog wel 1,5 u voor rijden en dat risico gingen we niet nemen. Dan is het ook niet gegarandeerd dat je uberhaupt walvissen ziet.
Dus lag de dag tot een uur of 3 open. De Tafelberg toch nog op ? Maar deze week al genoten van het mooie uitzicht vanaf Lions head. Kaap de Goede Hoop, stond nog op ons lijstje. Ook weer een prachtige rit,, langs Simons Town. Engelse huizen, leuke winkeltjes en een marktje...en we hadden nog wel contant geld, wat op moest! Staat er een koortje te zingen, koopt Nico binnen een minuut hun CD! De rest van de rit hebben we geluisterd naar het gezang van de Khaylitsha peacemakers. Heel Afrikaans!! :-) Op het marktje konden we het niet laten om nog olifantjes te kopen (Nico) en ik zocht ook nog wat snuisterijtjes (ook voor de weggeef!) Oeps, moest Nico tóch nog een keer gaan pinnen. Romy kocht een zilveren kettinkje met een olifantje, maar pas nadat ze heen en weer tussen 2 winkeltjes heeft gependeld.
Richting Kaap, zien we bij de ingang v h Nationaal Park een hele file staan. Dat hadden we niet verwacht. Daar had je ook weer een gate, waar betaald moest worden. We moesten de reistijd naar het vliegveld in de gaten houden en het was inmiddels al tegen 13 uur. Dat werd em dus niet, ...dus teruggedraaid. Ach, overal waar je rijdt is het mooi. Ook hier is een pinguinkolonie, maar die was wel heel erg toeristisch. Blij dat we van de week geweest zijn, bij Betty' s bay.
Even korte picknick aan Boulders beach en dan toch maar richting vliegveld. Auto inleveren was zo gepiept, laat Nico zijn hoed er in liggen, maar gelukkig hebben we Romy die alles 3x checkt!
Er stond een mannetje klaar die onze bagage op een karretje helemaal naar de incheckbalie duwde...2 zware koffers en 2 reistassen, was nog best een eindje lopen . Pffff.. nou, die kreeg Nico's laatste fooi.
Inchecken was zo gebeurd, tijd zat voor nog een lekker bakje koffie en de allerlaatste Rands op maken..nog een vrolijke theedoek gescoord, als ik die zie hangen in de keuken, kan ik meteen weer terug denken aan de mooie tijd in Z-A.
Suzanne en Maarten moesten deze middag ook vliegen, met Lufthansa...haar natuurlijk even opgezocht bij de gate om gedag te zeggen: dat was dan onze 4e ontmoeting. We hebben in ieder geval een paar mooie gezamenlijke herinneringen aan dit land. Nico kocht bij de Duty free shop zijn lievelingsdrankje van hier: Amarula.
Wij een half uurtje later ingestapt bij Emirates. We kregen tijdens deze vlucht 2x eten, een diner en een ontbijt. Diner rond 19 u en ontbijt om 01.30 uur !! Fijn tijdstip voor een croissantje, scrambled eggs en sausages, iehhhh... Meteen maar een film op gezet: ik moest nog een stuk afkijken van Hostiles. Stijn ging voor de Lion King ;-). Ik mocht bij het raampje, Nico zat achter ons. Toen we opstegen en ik de Tafelberg zag verdwijnen, kon ik een traantje niet onderdrukken. Nou, ja, ze stroomden over mijn wangen...af en toe wat ingedommeld. Maar rond 03.00 uur moesten we er in Dubai uit. Romy vond wat ligstoelen, maar eerst om het gratis ijsje natuurlijk. Ik ben maar verder gegaan met mijn blog, dan ging de tijd wat sneller voorbij. Romy is onze tijdbewaker, dus die staat ruim voor tijd bij de gate. Van de shuttlebus naar het vliegtuig was 10 meter lopen, maar een warme, klamme deken viel over ons heen....pffff. 08.00 uur in de morgen en bijna 40 graden hier. En een akelige smoglucht. Niet gezond.
Nieuw plekje ingenomen, nu Stijn apart voor ons bij het raampje. Weer een ontbijt, nu yoghurt met muesli. Aan de service ontbrak het echt niet, heel vaak komen ze langs met een drankje. Maar liever wilden we nog wat slapen. Nog heel wat uurtjes te gaan tot Brussel.
Rustige vlucht. Bij de douane aangekomen, komt Stijn er achter dat zijn paspoort nog in het vliegtuig ligt....oh nee he. Heeft ie gewoon in het vakje van de stoel gestopt. Gelukkig gingen ze hem zoeken, zelf mocht hij niet meer terug het vliegtuig in. Hij mocht ie toch Belgie weer in.
Best een tijdje op de bagage moeten wachten. Alle souvenirs nog heel?
Nu naar de auto, die op de Long stay parkeerplaats stond. Alles erin, hup, rijden maar. Niet dus....accu leeg. Echt leeg. Hmmm... geen ip te bekennen op deze parking, wat nu. Nico ging toch maar even kijken of er iemand te bekennen was in het hokje bij de slagboom. En jawel hoor, een jong mannetje liep met hem mee, en Nico had een acculader vast.
Die kreeg de auto aan de praat, en Nico kon gelukkig toch nog een fooi kwijt ! Yes, we kunnen verder. Nog even wat van de file meepikken bij Antwerpen maar tegen 16.30 uur reden we Krabbendieke in.
Heerlijk onder onze eigen douche en in een fris bed (dank aan ma!). De volgende ochtend kwamen alle olifanten, giraffes en alle belevenissen nog eens als een film voorbij. Knap van ons dat er in al die tijd niks kwijt is geraakt (nou ja, bij Nico heel veel, maar t kwam altijd terecht, zelfs zijn haarband, annex mutsje, grappig dat je dat dan de laatste dag in je tas tegenkomt) of kapot is gegaan (zelfs geen camera of mobiel). Nu hebben we nog 2 dagen om alles te laten bezinken. Nico maandag weer aan de arbeid en ik moet toch ook weer eens aan schoolvoorbereidingen beginnen. Leuk, dat er nog zoveel kaartjes lagen vanwege ons huwelijksjubileum en dat we nu nog in de bloemetjes zijn gezet, dat is leuk thuiskomen.
Dit reisverslag vond ik erg leuk om te maken, het komt er niet vanzelf. Ik denk en typ meteen wat ik denk. Ik lees niet terug, dus er zullen best heel wat foutjes in geslopen zijn , ook omdat ik het vaak lekker liggend in bed typte. Thuis op de laptp gaat het een stuk sneller. Maar hoop dat ook anderen ervan genoten hebben. Het zijn toch andermans belevenissen. In ieder geval bedankt voor jullie interesse. Ik weet dat het thuisfront (de opa's en oma's) de verslagen erg fijn vonden om te lezen. We hebben deze weken geen telefonisch contact gehad.
Nu de paarduizend foto's op een rijtje zien te krijgen...
Ik sluit af met woorden die regelmatig klonken in het Zuid-Afrikaans: Geniet die dag !!